Een schapenmeisje ...
Soms heb ik bij een schilderij meteen het complete beeld in mijn hoofd. Ik hoef het dan bij wijze van spreken alleen nog maar op het doek te zetten. Dat was niet het geval bij dit schilderij.
Bij dit werk begon het met een beeld van een vrouw in een lange jas, een beetje nonchalant met de handen in de zakken. Natuurlijk moest ze wat gezelschap hebben, dus bedacht ik de schapen erbij (logisch toch? 😉). De jas was eerst een beetje braaf qua toon, maar kreeg gaandeweg steeds meer kleur. Het is al de tweede keer dat ik een vrouw met rode schoenen schilder, ik heb geen idee waarom. Blijkbaar vind ik dat gewoon mooi, net als de hoed ... ze moest uiteraard een hoed op.
Het is altijd een wonderbaarlijk moment als een schilderij af is. Wanneer dat moment zal komen, is niet te voorspellen. Ineens kijk ik ernaar en denk ik: "Niets meer aan doen. Af!”
Acryl op doek, 50 x 60 x 4 cm
